Góra Synaj (arab. جبل موسى Dżabal Musa, hebr. הר סיני) tam gdzie Mojżesz otrzymał kamienne tablice zwane Dekalogiem

Góra Synaj inaczej zwana jest Górą Mojżeszową, mieści się na poszarpanym masywie górskim z szaro-czerwonego granitu. Dowiedz się więcej o górze Synaj.

Biblijna Góra Synaj

Tak naprawdę to nikt nie wie, gdzie znajduje się góra Synaj, na której Bóg Jahwe spotkał się z Mojżeszem. Istnieje jednak tradycja pielgrzymkowa, która trwa już od 400 roku n.e. utożsamiająca górę Synaj z Dżabal Musa, liczącą 2285 m n.p.m. wysokości. To góra o bliźniaczych szczytach na południowym krańcu Półwyspu Synajskiego. Góra Synaj znajduje się w południowej części Półwyspu Synaj w mufazie Południowy Synaj (Park Narodowy św. Katarzyny). W 2002 roku obszar został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Dżabal Musa to skaliste i strome miejsce sąsiadujące z wielką równiną położoną u stóp łańcucha górskiego oraz pobliskimi wzniesieniami. Spory, jakie toczą między sobą naukowcy o to, czy Dżabal Musa to biblijne miejsce przekazania kamiennych tablic oraz usytuowanie krzewu gorejącego trwają już od bardzo dawna. Niemniej dziś większość ekspertów zgadza się z tą tezą – Góra Synaj to Dżabal Musa.

Naukowcy wysunęli także tezę, że biblijną Górą Synaj może być też sąsiednia Góra św. Katarzyny albo góra Sirbal, lub znajdująca się w Arabii Saudyjskiej góra Dżabal al-Lauz. Trafiają się też koncepcje mówiące, że biblijny Synaj leży poza półwyspem Synaj.

Przekaz biblijny ze Starego Testamentu

Według Starego Testamentu w okolicy góry Synaj Mojżeszowi ukazuje się anioł Boga w gorejącym krzewie, który poleca mu wyprowadzić Izraelitów z niewoli egipskiej. Rok później Mojżesz otrzymuje od Boga Jahwe Dziesięć Przykazań (Dziesięć Słów, Dekalog) i zawiera z nim przymierze. Po stuleciach przybywa do góry uciekający przed królową Izebel (żoną Achaba) prorok Eliasz, który zamieszkuje w jednej z jaskiń. Górę Synaj w Starym Testamencie nazywano także Horeb, góra prawdziwego Boga, jak i góra Jahwe. Mojżesz w rejonie góry Synaj miał także poznać swoją żonę.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Aline Thong (@alineth84)

Klasztor św. Katarzyny w sąsiedztwie Góry Synaj

W sąsiedztwie najwyższego szczytu półwyspu, u stóp Góry Synaj znajduje się Klasztor św. Katarzyny, to dziś najstarszy z istniejących klasztorów chrześcijańskich. Klasztor z wyglądu przypomina fortecę, a wzniesiony został na wysokości 1570 m n.p.m. W 337 roku n.e. cesarzowa Helena nakazała wybudować w miejscu, gdzie obecnie znajduje się klasztor kaplicę, która miała upamiętniać objawienie Boga Jahwe. Resztę zabudowań klasztornych wraz z bazyliką Przemienienia Pańskiego wybudowano około roku 530 n.e. na polecenie cesarza Justyniana I. Z powodu zagrożeń spowodowanych przez ataki koczowniczych plemion w VI wieku, zostały wybudowane grube i wysokie na nawet 15 metrów mury z czerwonego granitu, powstałe w kształcie czworoboku o wymiarach 85 x 74 m.

W VII wieku dokonał się najazd arabski, na skutek czego w 625 roku klasztor wysłał delegację do Medyny z prośbą do Mahometa o ochronę. Mahomet własnoręcznie podpisał „Testament Mahometa”, który dawał ochronę klasztorowi i zapewniał mu bezpieczeństwo oraz zwalniał z płacenia podatków. Od 1517 roku testament znajduje się Konstantynopolu.

Na szczycie Góry św. Katarzyny znajduje się niewielka kaplica, gdzie według tradycji ciało 18-letniej św. Katarzyny zostało pozostawione przez aniołów na najwyższym ze szczytów. W X wieku zostało przeniesione przez mnichów na dół góry oraz umieszczone w złotej trumnie w wybudowanym klasztorze św. Katarzyny. Od tego czasu miejsce to jest łączone z kultem św. Katarzyny. Był to okres wypraw krzyżowych, niemniej odnalezienie relikwii spowodowało napływ większej ilości pielgrzymów, którzy byli ochraniani przez zakony krzyżowe. Także w X wieku na terenie monasteru wybudowano meczet z minaretem, najprawdopodobniej dla beduinów, którzy byli zatrudniani przy budowie monasteru. Chodziło też o usatysfakcjonowanie władz islamskich, dzięki czemu muzułmanie rzadko atakowali klasztor.

Klasztor należy do prawosławnych Greków, a jego przeor nosi miano arcybiskupa Synaju. Teren klasztoru należy do Autonomicznej Cerkwi Prawosławnej Świętej Góry Synaj, wchodzącej w skład Patriarchatu Jerozolimskiego.

Kim była św. Katarzyna?

Święta Katarzyna to osiemnastoletnia chrześcijanka Katarzyna Aleksandryjska, która w 300 roku zginęła, jako męczennica. Urodziła się w Aleksandrii w Egipcie i była córką „króla” Kustosa. Ta bogata i wykształcona chrześcijanka przyjęła śluby czystości. Przez to, że otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan oraz cesarza Maksensjusza poniosła śmierć męczeńską, po wyroku, jaki zapadł na dyspucie religijnej, w której to Katarzyna okazała się bystrzejsza niż 50 niechrześcijańskich mędrców, część z nich nawracając. Cesarz niezadowolony z takiego obrotu sprawy skazał ją na śmierć przez łamanie kołem, ale zmieniono metodę po tym, jak anioł zniszczył narzędzie tortur. Ostatecznie została ścięta. Współcześni badacze podważają jej istnienie, uważając, że za legendę o Katarzynie posłużył życiorys filozofki neoplatońskiej Hypatii z Aleksandrii.

Pielgrzymi idący na szczyt góry

W ramach kompleksu klasztornego wybudowano na górze Synaj około 20 świątyń, z których główną jest cerkiew Przemienienia Pańskiego. Pielgrzymi na górze Synaj pojawiają się do dziś. Wspinaczka zazwyczaj rozpoczyna się od Klasztoru św. Katarzyny. Każdy z pielgrzymów musi przejść przez bramkę wykrywającą metal, w tym czasie żołnierze dokładnie przeszukują plecaki i sprawdzają paszporty.

Na szczyt góry Synaj prowadzą dwa szlaki turystyczne:

• Wielbłądzia Ścieżka – dłuższy, ale zdecydowanie łatwiejszy;
• Schody Pokutne – krótsza trasa, ale składająca się z 3750 stopni wykutych w skale przez mnichów.

Większość pielgrzymów wybiera Wielbłądzią Ścieżkę, w której łatwiej pokonywać ciemności, natomiast schodzą Schodami Pokutnymi. Wejście na szczyt zajmuje pielgrzymom około dwóch godzin, natomiast wjazd na wielbłądach ok. trzech. Widok pielgrzymów nocą z latarkami daje niesamowite wrażenie.

Wzdłuż szlaków stoi kilka budynków, gdzie zmęczeni turyści pielgrzymi mogą zaopatrzyć się w coś do picia, kupić przekąski czy drobne pamiątki. Beduini proponują swoje usługi, a właściwie usługi swoich wielbłądów. Jeśli chcesz wybrać się na taką pielgrzymkę, koniecznie pamiętaj o obuwiu z twardą podeszwą oraz ubierz się na tzw. cebulkę. Pamiętaj, nad ranem jest tu bardzo zimno, przyda się ciepły polar, puchowa kurtka, rękawiczki, a nawet czapka i szalik, i rzecz jasna latarka. Kiedy słońce zaczyna wschodzić, widok panoramy okolicznych szczytów jest nie do podrobienia.

Krajobraz jest tam surowy, nie ma hoteli czy zabytków typu piramidy dostępne dla turystów w Egipcie, niemniej dla wierzących jest to bardzo ważne miejsce, dlatego też góra Synaj jest tak licznie odwiedzana przez pielgrzymów.