Pałac Kultury i Nauki – taras widokowy, kino, teatry i muzea. Dowiedz się wszystkiego o PKiN!

Bez Pałacu Kultury i Nauki ciężko obecnie wyobrazić sobie dzisiejszą panoramę Warszawy. Wieżowiec jest zdecydowanie wart odwiedzenia, nie tylko ze względu na wartość historyczną, ale przede wszystkim atrakcje i wydarzenia, jakie odbywają się na jego terenie. Poznaj historię PKiN oraz sprawdź, co warto w nim zwiedzić.

Historia powstania PKiN

Pałac Kultury i Nauki był darem Narodu Radzieckiego, a jego pomysłodawcą Józef Stalin. W dniu 5 kwietnia 1952 roku rządy ZSRR i PRL podpisały umowę w sprawie budowy wieżowca. Jego projektantem został Lew Rudniew. Architektowi zależało na zawarciu w wyglądzie budynku polskich akcentów. Z tego powodu zwiedził różne miasta i na postawie zebranych informacji stworzył pięć przykładowych projektów. Do wybranego planu strona polska zdecydowała się dołączyć gmachy teatrów, dodatkowe wejście do Sali Kongresowej oraz sale wystawowe.

Budowa PKiN trwała od 1 maja 1952 do 21 lipca 1955. W sumie pracowało przy niej 3500–5000 robotników ze Związku Radzieckiego oraz 4000 z PRL.

W 1953 roku Rada Państwa i Rada Ministrów PRL nadała wieżowcowi nazwę Pałac Kultury i Nauki im. Józefa Stalina. Planowano nawet wzniesienie pomnika dyktatora, jednak zrezygnowano z niego, kiedy żaden projekt nie zyskał uznania Partii. 21 lipca 1955 roku podpisano protokół o przekazaniu Pałacu rządowi PRL, natomiast 22 lipca został on oddany do użytku.

W 2000 roku, w noc sylwestrową na 40. kondygnacji PKiN został odsłonięty słynny Zegar Milenijny.

Architektura PKiN

Pałac jest wzorowany na moskiewskich Siedmiu Siostrach oraz amerykańskich wieżowcach art deco. Styl, w jakim zbudowano wieżowiec, uznaje się za połączenie socrealizmu z historycyzmem. Budynek wraz z iglicą osiąga 232 m i liczy 42 piętra. Został on wykonany z piaskowca, wapienia, marmuru oraz granitu, a sama fasada to spieki ceramiczne. Po latach osadzania się brudu wieżowiec przyjął zszarzałą barwę. Na szczęście wciąż można zobaczyć jego pierwotny wygląd na kolorowych fotografiach i niektórych filmach z lat 50.

Przed głównym wejściem Pałacu Kultury znajdują się dwie rzeźby, Mikołaja Kopernika (autorstwa Ludwiki Nitschowej) oraz Adama Mickiewicza (autorstwa Stanisława Horno-Popławskiego). Ponadto budynek zdobią rzeźby alegoryczne, dłuta radzieckich rzeźbiarzy.

Taras widokowy PKiN

Początki tarasu PKiN nie były najlepsze. W 1956 r. miała na nim bowiem miejsce seria samobójczych skoków, po których zdecydowano się na założenie specjalnych krat i zadaszenia tarasu.

Na szczęście zła sława zadaszanego tarasu nie przeszkodziła przemienieniu go w jedną z największych atrakcji PKiN. Dzięki niemu odwiedzający mogą podziwiać wspaniałą panoramę Warszawy, odwiedzić galerię wewnętrzną oraz Salę Gotycką, której gwiaździste sklepienie zostało ozdobione czterema rozetami.

Wydarzenia w Pałacu Kultury i Nauki

W Pałacu Kultury znajduje się wiele instytucji i przedsiębiorstw wartych odwiedzenia:

• teatry (Studio, Dramatyczny, Lalka i 6 Piętro);
• kino Kinoteka;
• muzea (Ewolucji PAN i Narodowe Muzeum Techniki);
• targi i wystawy (m.in. Międzynarodowe Targi Książki).

Oprócz tego PKiN jest siedzibą Collegium Civitas, Pałacu Młodzieży, Wyższej Szkoły Promocji, Mediów i Show Businessu, Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, Europejskiej Uczelni Ekonomiczno-Informatyczna, Wszechnicy, Akademii Fotografii, Rady Doskonałości Naukowej oraz władz PAN.

Uznanie PKiN za zabytek

2 lutego 2007 roku zgodnie z decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków w Warszawie Macieja Czeredysa, PKiN został wpisany do rejestru zabytków. Spotkało się to ze sprzeciwem wielu osób ze świata nauki, kultury i mediów, którzy wystosowali nawet protest do prezydenta RP. Przeciwnicy widzieli w PKiN przede wszystkim symbol zniewolenia Polaków przez Sowietów. Uczynienie PKiN zabytkiem było jednak popierane przez wielu historyków sztuki, architektów i varsavianistów. Ostatecznie budynek pozostał zabytkiem.

Chociaż PKiN budzi różne emocje, nie da się ukryć, że nadal pozostaje jednym z najbardziej charakterystycznych punktów Warszawy. Bez niego ciężko sobie obecnie wyobrazić naszą stolicę. Ponadto ciekawe atrakcje i instytucje, jakie się w nim mieszczą, zdecydowanie warte są odwiedzin!