Katedra w Sewilli – dlaczego warto znaleźć czas na zwiedzanie katedry?

Katedra w Sewilli – monumentalna perła architektury

Budowę tej imponującej świątyni rozpoczęto w 1401, a zakończono w 1507 roku. Twórcą projektu był Alonso Martínez. Budowla powstała na planie prostokąta o rozmiarach 116 × 76 m i jest pięcionawowym kościołem, do którego wiedzie 9 portali. Jednym z najciekawszych wejść jest Puerta del Perdón, które prowadzi do Patio de los Naranjos. Choć zostało wybudowane w 1184 roku, nosi ślady chrześcijańskich przeróbek z okresu 1578-1580, które utrzymane były w stylu manierystycznym. To między innymi dlatego katedra, którą mogą podziwiać współcześni, jest mieszanką wielu stylów architektonicznych. Można tu zobaczyć pozostałości muzułmańskiej świątyni (dziedziniec, minaret), a także liczne elementy gotyckie, królujące zwłaszcza na zewnątrz kościoła (sterczyny, gargulce i strzeliste witraże).

Kaplice świątyni i chór

Na uwagę zasługuje królewska kaplica (Capilla Real) z XVI wieku, gdzie można podziwiać piękne okazy sztuki plateresco. Kaplica została zbudowana na planie kwadratu, a zwieńczono ją kopułą z kasetonami,  na których widnieją głowy królów katolickich. W głównej kaplicy (Capilla Mayor) znajduje się przepiękny drewniany, pokryty złotem ołtarz. Jego dekoracyjna część (retabulum) sięga aż 28 metrów wysokości i przedstawia 45 scen biblijnych. Część tę zaprojektował w 1482 roku Pieter Dancart, flamandzki artysta. Prace nad nią trwały aż 82 lata. Elementem ołtarza jest również rzeźba z XIII wieku przedstawiająca patronkę katedry, Najświętszą Maryję Pannę (Virgen de la Sede de Sevilla).

Wzrok zwiedzających przyciąga również drewniany chór z XV/XVI wieku wykonany w duchu sztuki gotyku i sztuki mudejar. Usytuowany jest on na wprost kaplicy głównej (Capilla Mayor) i wyposażony jest w 127 krzeseł dla najwyższego duchowieństwa.

Zwiedzanie katedry – czego nie pominąć?

Co jeszcze warto zobaczyć podczas zwiedzania monumentalnej katedry? To nie tylko wspaniały przykład architektury, lecz także mnóstwo dzieł sztuki stworzonych przez wybitnych malarzy czy rzeźbiarzy. Zachowały się tu działa takich twórców jak Goya, Pedro de Campaña, Francisco Pacheco, Francisco Herrera, Zurbarán, Murillo, Valdés Leal. 

W katedrze spoczywają prochy znanych osobistości, np. średniowiecznych królów kastylijskich. Dość wymienić Piotra I Okrutnego (Pedro I el Cruel), Ferdynanda III Świętego, czy Alfonsa X Mądrego (Alfonso X el Sabio). Każdy z nich zasłynął ze swych czynów – krwawych rządów, wojen z Maurami, czy promowania kultury i nauki. W katedrze znajduje się również sarkofag, który skrywa ponoć prochy słynnego odkrywcy Ameryki, Krzysztofa Kolumba. 

Wędrując po świątyni, warto zatrzymać się przy ostensorium eucharystycznym (Custodia de Arfe), które ma 3,5 metra wysokości. Do jego wykonania użyto 350 kg srebra. 

Katedra w Sewilli – ciekawostki 

Katedra w Sewilli to największy gotycki kościół na świecie. Nie powstała ona jednak na charakterystycznym dla budowli średniowiecznych planie krzyża. Jej podstawa jest kwadratowa, ponieważ świątynia została wybudowana na starym meczecie – minaret stał się dzwonnicą (wieża la Giralda), a Dziedziniec Drzew Pomarańczowych (Patio de los Naranjos) i Drzwi Przebaczenia (Puerta del Perd) częścią nowej budowli.

Zwiedzających powinna zainteresować konstrukcja Giraldy. Do wieży la Giralda nie prowadzą zwykłe schody, ale specjalne rampy (jest ich aż 35). Miały one umożliwić sułtanowi wjazd na koniu na samą górę, skąd mógł podziwiać widoki. Piękno wieży zainspirowało wielu twórców, dlatego w różnych miejscach na świecie znaleźć można jej repliki.

Warto podkreślić, że katedra uznawana jest za jedną z najlepszych galerii sztuki w Hiszpanii. W 2006 roku odkryto, że sklepienie katedry obniża się i podnosi w zależności o temperatury panującej na zewnątrz. Taka pewnego rodzaju elastyczność zapewnia większe bezpieczeństwo. 

Gdy będziesz w regionie Andaluzji, koniecznie odwiedź:

• El Chorro;
• Casa de Pilatos;
• Isla Cristina;
• Isla Canela.

Historia budowy katedry w Sewilli

Katedra została zbudowana na miejscu Almohadzkiego Wielkiego Meczetu. Kalif Abu Yaqub Yusuf zdecydował o budowie meczetu w 1172 roku. W ten sposób Sewilla stała się stolicą kalifatu po podbiciu Andaluzji. Meczet został schrystianizowany w 1248 roku, gdy Ferdynand III dotarł do Sewilli (miejsce to stało się siedzibą biskupstwa). Takie działanie było typowe w momencie podboju muzułmańskiego miasta. W końcu XIV wieku meczet zburzono, co umożliwiło budowę gotyckiej świątyni. W 1401 roku kapituła katedry zdecydowała o postawieniu nowego kościoła po znacznych zniszczeniach spowodowanych trzęsieniem ziemi w 1356 roku.

Dalsze dzieje sewilskiej katedry

Rekonstrukcja Katedry NMP rozpoczęła się w 1434 roku, trzydzieści trzy lata po pierwotnej decyzji politycznej. Pierwszy architekt, Ysambart, ceniony w środowisku akademickim w XV wieku, stworzył pierwotne plany katedry. Te dokumenty są najważniejszym źródłem informacji o odbudowie świątyni i o pracy architektów. Ze względu na to, że są jednym z najwcześniejszych przykładów hiszpańskiego projektowania architektonicznego, są cennym zabytkiem przechowywanym w skarbcu katedry. Początkowy plan przewidywał zniszczenie Patio de los Naranjos i minaretu, obecnej wieży Giraldy. Pierwszym udokumentowanym budowniczym katedry w Sewilli, który odpowiedzialny był za większość jej konstrukcji, był Carlin, Francuz pochodzący z Katalonii. Po jego śmierci prace nad budową nadzorowali Joan Normant i Alonso Rodriguez. Większość meczetu została zburzona, patio zostało otoczone krużgankami, a minaret przekształcono w dzwonnicę. Mimo że budowa świątyni trwała 100 lat, prace wykończeniowe trwały ponad cztery wieki.

Ta olbrzymia świątynia, o powierzchni niemal 23500 metrów kwadratowych, miała symbolizować triumf chrześcijaństwa nad islamem. Dziś zachwyca przyjezdnych z całego świata.